Gisteren heeft de Australische politie 558 kilo
methamfetamine en heroïne in beslag genomen. De drugs zaten verstopt in een
lading terracotta potten die per schip het land binnengekomen waren. Dat is ook
veel te makkelijk op die manier. Daarover is niet nagedacht. Mijn motto als
geroutineerd contrabandier is: “Het is een zot, die dope smokkelt in een
terracotta pot”. Ik heb inmiddels een aardig kapitaaltje verdiend met het
smokkelen van drugs en ben nog nooit gepakt. Wel moet je een beetje creatief
zijn. Met de jaren ben ik er aardig bedreven in geworden.
Mijn eerste klapper maakte ik zo’n vijf jaar geleden. Via
een contactadvertentie in het Midden-Oosten ronselde ik zo’n vijfhonderd in
niqaab gehulde moslima’s uit Medina in Saoedi-Arabië voor een provocerende
fotoshoot tegen de onderdrukking van de moslimvrouw. Zij waren het zat om verketterd
te worden, altijd in aparte ruimtes te moeten zitten, om niet eens een stukje
te mogen fietsen, om geen mobieltje met camera te mogen hebben en om geslagen
te worden als ze de regels niet respecteerden etc., dus pakten velen onder hen het
vliegtuig.
Met een Boeing 747 kwamen ze op de afgesproken dag aan op
Schiphol. Eerst liet ik ze de Keukenhof, Mc Donalds en Madurodam zien en ging vervolgens
een zoute haring met ze happen bij het Vispaleis in Scheveningen. Dat was
lachen, die gezicht bedekkende doeken natuurlijk helemaal onder gesmeerd met
uitjes en rauwe vis, maar dat hoorde bij het plan. Zo konden die drugshonden de
drugs de volgende dag niet ruiken.
Aan het eind van de avond gingen we naar een leegstaande
varkensschuur ergens in de provincie Gelderland. De week hieraan voorafgaand
had ik al enkele leden van de Staphorster zwarte kousen kerk mijn plan
uitgelegd en bereid gevonden om deel te nemen aan die provocatieve fotoshoot
voor een percentage van de uiteindelijke winst. Ze gingen akkoord zo lang het
maar niet op zondag zou plaatsvinden. Martin Kous en Kous Alberts van de Hermes
Kousenband waren ook van de partij.
Voor de fotoshoot zouden mijn moslima’s zich zo geil
mogelijk ontdoen van hun niqaab en de bevindelijk gereformeerden mochten enkel
hun zwarte kousen aanhouden. Tussen deze groep liet ik nog een paar modderige varkens
loslopen voor het choquerende effect en de sfeer. Dat moest het plaatje worden. Na een half
uurtje was mijn filmrolletje vol en konden ze zich weer aankleden. Allicht werd
er nu door hen geprotesteerd omdat hun kleding zo vies was geworden. Zo konden
ze niet terug het vliegtuig in, dan liepen ze teveel in de kijker.
Ik beloofde het kleergoed direct naar een "stomerij"
te brengen. Twee uurtjes later was ik al weer terug met hun in cocaïne geïmpregneerde
traditionele sluiers, inclusief de vislucht die er niet uit ging, zoals ik had
verwacht. De douane op Schiphol en King Abdulaziz International Airport had niets
in de gaten gehad. De chauffeur van de bus die mijn moslima’s van het vliegveld
naar huis zou brengen, zat ook in het complot. Halverwege Medina zette hij zijn
bus aan de kant en liet de dames ons vrachtje uittrekken. Onder de stoelen
lagen nieuwe schone niqaabs op hen te wachten, dus zoals je ziet was aan alles
gedacht. Kortom, het was een erg geslaagde smokkelmethode.
Verder heb ik nog eens een partijtje plastic met heroïne
gevulde bananen, tussen een lading echte bananen, verscheept van Brazilië naar Indonesië.
Ook heb ik eens een paar lamme Amsterdamse Rastafari ’s naar Jamaica laten reizen, hadden
we in cellofaan gerolde coke in hun dreadlocks verborgen. In Tijuana-Mexico heb
ik meerdere malen postduiven met builtjes crack de grens laten overvliegen of Bh’s
gevuld met XTC en deze nietsvermoedend door naïeve backpackmeisjes laten
meenemen op vluchtjes naar Thailand en Australië. Dan weer had ik een zogenaamd
“gipsvluchtje” in Canada, een doos gevulde koeken naar Japan of een volle babyluier
met GHB naar Guatemala.
Het is een mooi kat en muis spelletje en erg lucratief ook
als je het goed doet, dus ik ga er vast nog wel even mee door.
