It Giet Oan!

Al jaren ben ik bloedfanatiek aan het trainen voor de komende Elfstedentocht, want hij komt er aan! Dat staat vast, alleen wanneer? Dat is de hamvraag. Toen ik in 1997 Henk Angenent als eerste over de streep zag gaan, wist ik dat ik de volgende zou zijn. Ik droomde er van. Sinds 1997 heb ik mijn schaatsen ook niet meer uit gedaan (oké, op 1 keer na dan; op doktersadvies).

Mensen denken vast dat ik gek ben, maar straks lach ik ze allemaal uit, wacht maar af! Ik geef het eerlijk toe, in het begin was het best lastig om constant op die ijzers te staan, maar je raakt er aan gewend. Het is mijn tweede natuur geworden. Mensen keken mij indertijd wat vreemd aan, tegenwoordig weten ze niet beter.

De dagelijkse dingen gaan allemaal net wat anders dan normaal. Boodschappen doen, een baantje trekken in het zwembad, autorijden. Moet je maar eens proberen om op hoge noren een stuk te gaan fietsen over de Veluwe of om bijvoorbeeld de vierdaagse van Nijmegen te lopen. Dat is gewoon al bijna geen doen, laat staan op schaatsen, maar No Pain, No Gain!
Been there, Done that!

Vandaag de dag sta ik ermee op en ga ermee naar bed, letterlijk. In 2003 heb ik mijn eerste paar schaatsen operatief laten verwijderen. Ik had de veters iets te strak zitten, daardoor was mijn huid in de loop der jaren over mijn schaats heen gegroeid. Het enige fijne daaraan was dat ik me 1 voelde met mijn schaatsen; mits ik mijn voetschimmel buiten beschouwing liet.

Voorafgaand aan die operatie had ik echt een gelijkmatig links rechts, ik gaf ze het nakijken op het ijs. Het heeft me uiteindelijk toch best wat jaren trainen gekost om weer op dat niveau te geraken. Snelheid, balans, techniek, uithoudingsvermogen. Langzaam heb ik het weer opgebouwd en ben misschien zelfs nu wel beter dan jaren geleden. Ik ben er klaar voor. Laat maar komen.

Ik heb zelfs een eigen schaatstechniek uitgeknobbeld. In het bijzonder is mijn schaarmoment aanzienlijk gewijzigd, dat komt door een iets vroegere knie- en heupstrekking, als je daarna flink bij zet en net iets meer aandacht vestigt op je romphoek, dan verbeter je je beloop beduidend zo heb ik ondervonden.

Inmiddels is het draaiboek “IJS” in Friesland alweer van start gegaan, dus dat geeft hoop. Als de vorst van deze week blijft aanhouden en het ijs straks dik genoeg is, ben ik in ieder geval zeker van de partij en ik zal mijn best doen om als eerste over de streep te komen, maar... better let als net!