Achteraf gezien is het allemaal wat uit de hand gelopen. Het zit namelijk zo. Vorige week hoorde ik enkele collega’s van mij praten over carnaval, wie ging er carnaval vieren en waar was het nu volgens hen het gezelligst. Dus toen ik langs liep op weg naar de koffieautomaat zei ik uit een geintje “Woar is dèh feestje?!... Doar is dèh feestje!” en mengde mij even later in het gesprek.
Om van het echte Carnaval te proeven moest je in Limburg zijn werd mij verteld. Je laten onderdompelen in het zuidelijke feestgedruis. Als ontbijt een Limburgs vlaaike eten en een Lindeboomke, Hertog Jan of een Christoffeltje drinken, daarna kon deze dwaze feestelijkheid beginnen. Ze vroegen bij wijze van uitnodiging of ik ook zin had in overmatig drankgebruik in het weekend, maar dan in het Limburgs. Zo van: “Kumse mèt? Waarop ik zei: “Warrom Nèt?!”Hals over de kop moest ik dus een carnavalskostuum zien te regelen. Een haast onmogelijke opgave. Ik bedacht een actie om mijn buurjongetje van 5 te vloeren tijdens de optocht in het dorp, alleen zou ik dat kikkerpak toch niet passen, dus dat was eigenlijk niet zo’n geniaal idee. Misschien zat er in het bejaardentehuis “Eeckenrhode” nog wel een stiekeme voormalige Waffen-SS’er, die een origineel outfitje in een oude kist als bruikleen had liggen. Enkele oudjes verdacht ik wel van dergelijke feiten, maar dat zou een te grote zoektocht worden.
Het ging mij er om dat ik graag een beetje origineel voor de dag wilde komen. Ik had natuurlijk als Elvis Presley verkleed kunnen gaan, maar dat snappen ze niet in Limburg. In Limburg kennen ze alleen René Shuman. “The King”, daar hebben ze nog nooit van gehoord. Uiteindelijk heb ik bij “feestartikelen-online.nl” een kostuum gekocht. Een kostuum van een Lynx, de rechtsen waren uitverkocht. Ik was benieuwd hoe die Limlanders daarop zouden reageren…Niet goed dus!... Gezellig carnaval vieren?!… Ik ben de hele zaterdag achterna gezeten en opgejut door de plaatselijke schutterij. Blijkbaar was mijn outfit te realistisch. Hoezo, dacht ik?? Ooit eerder een laveloze Lynx in een kroeg aan de toog gezien met een pilsje in z’n klauw? Maar voordat ik kon zeggen dat ik het was, klonk er een knal en had ik bijna een schot hagel in mijn reet zitten, dus nam ik de benen. Uiteindelijk ben ik ergens in de buurt van de Henkeput in het Savelsbosch in slaap gesukkeld, alwaar ik de volgende ochtend door een amateurfotograaf gespot werd en vervolgens mijn foto op “waarnemingen.nl” gezet werd. De rest is vandaag dus terug te lezen in de krant.
Het verbaast me alleen dat mijn blikken bier nergens op de foto staan, dan had je zeker geweten dat deze waarneming niet om een echte Euraziatische Lynx ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten